czwartek, 4 września 2014

W końcu ...


... oddałam  "MAG"a ... nienawidzę estetyki i okoliczności przyrody w jakich jest napisana ta książka ... nieczęsto się to zdarza żebym nie przebrnęła do końca tak jak w jej przypadku ....


Onomatopeja (harmonia naśladowcza, wyraz dźwiękonaśladowczy) – figura retoryczna, używana w poezji jako środek stylistyczny polegający na takim dobieraniu wyrazów (istniejących w mowie lub neologizmów albo glosolalii), aby naśladowały one swym brzmieniem opisywane zjawisko lub dźwięki wydawane przez opisywany przedmiot.
Onomatopeja to wyraz naśladujący dźwięki i odgłosy naturalne, w tym dźwięki wydawane przez zwierzęta. W języku polskim(i nie tylko) onomatopeja jest rdzeniem wielu wyrazów, również czasowników i rzeczowników (np. buczeć, buczenie, szumieć, szum).

Po dzisiejszej wizycie w bibliotece moja onomatopeja na dziś: MMMRRRRRRRRRRRRRRRRRRah :)

Sezon jesienny uważam za rozpoczęty :)




1 komentarz:

adhoc33.5@gmail.com pisze...

...już się potraciłam...jak to mówią na Śląsku ;)